موانع بازدارندة اجرای مهندسی مجدد تعاونی های تولید کشاورزی شهرستان اهواز

هدف اصلی تحقیق حاضر شناسایی عوامل مؤثر در عدم  اجرای مهندسی مجدد تعاونی‏های تولید کشاورزی شهرستان اهواز بوده است. جامعة آماری این پژوهش را اعضای تعاونی های تولید کشاورزی شهرستان اهواز به تعداد 920 نفر تشکیل داده‏اند که با استفاده از فرمول کوکران 120نفر به عنوان نمونه تعیین و به روش نمونه‏گیری تصادفی طبقه‏ای انتخاب شدند. روایی ابزار تحقیق از طریق پانل متخصصان و پایایی آن از طریق محاسبة ضریب آلفای کرونباخ تعیین شد. این ضریب برای کلیة بخش‏ها بالاتر از 7/0 به دست آمد. به منظور سنجش موانع مهندسی مجدد، 16 گویه مطرح و بر اساس دیدگاه افراد ارزیابی شدند. بر پایة نتایج، گویه‏های کمبود منابع مالی جهت اجرای مهندسی مجدد، نبود آموزش های صحیح و درک مناسب از مهندسی مجدد و عدم پشتیبانی مدیریت در اولویت اول تا سوم قرار گرفتند. در ادامه، موانع مهندسی مجدد در تعاونی­های کشاورزی شهرستان اهواز بر اساس نتایج تحلیل عاملی مشخص شدند که بر این پایه،عامل اول با مقدار ویژة 095/2 به تنهایی تبیین‏کنندة 093/13 درصد واریانس کل بوده است. به طور کلی، شش عامل در مجموع 466/65 درصد کل واریانس را تبیین کردند. این شش عامل عبارت‏اند از: عدم فعالیت­های حمایتی، فقدان فعالیت­های آموزشی و انگیزشی، موانع مدیریتی، فقدان برنامه‏محوری و مشتری­مداری، موانع مالی و عدم عضویت‏مداری.